Van plastic flessen tot rugzakken: een win-winsituatie voor het milieu en de textielindustrie

Witte vervuiling is een zorg geworden voor alle industrieën, omdat het de leefomgeving van iedereen aantast. Plastic flessen worden sinds het begin in verschillende aspecten van het leven en de productie gebruikt, van alomtegenwoordige waterflessen tot verschillende containers die in de chemische en medische industrie worden gebruikt. Er kan worden bevestigd dat het menselijk leven niet los kan worden gezien van plastic flessen. De moleculaire structuur van plastic flessen is echter zeer stabiel, wat betekent dat het doorgaans 500 tot 1000 jaar duurt voordat ze volledig zijn afgebroken in de natuurlijke omgeving. Daarom is de schade van weggegooide plastic flessen aan het milieu enorm.

De oorsprong van plastic flessen

In 1941 vonden Britse wetenschappers polyethyleentereftalaat (PET) uit, dat nu het belangrijkste materiaal is voor plastic flessen. Ze ontdekten dat PET een lichtgewicht en stevig materiaal is. Niemand dacht er echter aan dit nieuwe materiaal te gebruiken voor de productie van verpakkingscontainers tot 1973, toen een Amerikaanse wetenschapper (Nathaniel Wyeth) de technologie uitvond om PET-flessen te maken en patent aanvroeg. Deze flessen zijn duurzaam, transparant, lichtgewicht en kosten veel minder dan glas. Al snel verving dit type plastic fles de glazen flessen uit die tijd.

De schade van plastic flessen

Niet lang na het wijdverbreide gebruik van plastic flessen merkten wetenschappers dat plastic flessen zich in grote hoeveelheden begonnen op te stapelen, vooral in de oceanen waar een groot aantal plastic flessen werd gevonden. In 1980 begonnen wetenschappers de ontbindingskenmerken van plastic flessen te bestuderen, maar ze ontdekten dat dit materiaal in de natuurlijke omgeving moeilijk te ontbinden is en dat het gewoonlijk honderden jaren duurt voordat het in de natuurlijke omgeving is afgebroken. Hierdoor begonnen ze de schade van plastic flessen te onderkennen.

In 1997 ontdekte de Amerikaanse mariene onderzoeker Charles Moore de Great Pacific Garbage Patch – een enorm vervuilingsgebied dat voornamelijk bestaat uit plastic afval, met een verbazingwekkende oppervlakte van 16 miljoen vierkante kilometer, bijna de grootte van het hele Afrikaanse continent! Dit bracht veel landen er destijds toe om plasticrecyclingsystemen op te zetten.

De geboorte van RPET

In 1993 lanceerde Patagonië in de Verenigde Staten producten gemaakt van gerecyclede polyestervezels (RPET), waarmee een pionier werd gevormd in de transformatie van plasticrecycling naar textielproductie.

Het proces van het maken van RPET

De belangrijkste stappen bij het recyclen van PET tot RPET zijn onder meer het verzamelen, reinigen, breken, smelten, spinnen en weven. Bij dit proces worden andere onzuiverheden in het plastic gescheiden en worden vuil, lijm, olie en andere vlekken op het oppervlak verwijderd. Moderne recyclingtechnologie is voortdurend geoptimaliseerd om de sterkte van RPET verder te verbeteren, en nu is de sterkte van RPET-materiaal bijna vergelijkbaar met PET. RPET wordt nu veel gebruikt in de verpakkings- en textielindustrie.

Het duurzame engagement van Synberry

We hebben ons altijd aan het principe van duurzame ontwikkeling gehouden en we zijn verheugd om meer duurzame materialen op de markt te zien en deze in onze producten te verwerken. Wij geloven dat de toekomst van de rugzak de industrie zal milieuvriendelijker en groener zijn.