De transformatie van 3D-printtechnologie, het toepassen van 3D-printtechnologie op tassen

Je bent misschien niet onbekend met 3D-printtechnologie. De oorsprong van de 3D-printtechnologie gaat terug tot het begin van de jaren tachtig. In 1983 vond Hull de stereolithografietechnologie uit - waarbij hij gebruik maakte van een lichtgevoelig materiaal dat stolt onder ultraviolet licht om driedimensionale objecten laag voor laag op te bouwen. In 1986 lanceerde Hull de eerste commerciële 3D-printer via zijn eigen bedrijf 3D Systems.

In de jaren 2000 werd de 3D-printtechnologie geleidelijk gecommercialiseerd en zijn de nauwkeurigheid en snelheid van de 3D-printtechnologie aanzienlijk verbeterd. 3D-printtechnologie wordt vaak gebruikt in speelgoed, medische zorg, constructie en andere aspecten.

Op 1 oktober 2004 bracht Coperni een blauwe handtas uit, gemaakt met 3D-printtechnologie met een grote visuele impact. Dit is een innovatieve technologie ontwikkeld door het Self-Assembly Laboratory van MIT, die een revolutie in de 3D-printtechnologie vertegenwoordigt en de komst aankondigt van een nieuwe 3D-printtechnologie (RLP).

Traditionele 3D-printtechnologie bouwt objecten laag voor laag op een plat oppervlak, maar RLP doorbreekt de traditionele beperkingen en maakt het mogelijk objecten in een gelsuspensie te printen. In tegenstelling tot traditioneel 3D-printen maakt RLP gebruik van traditionele lichtgevoelige materialen en kunnen ontwerpers zich ontdoen van de invloed van de zwaartekracht, zodat zachte rugzakken zoals Swipe Bag uit één stuk kunnen worden gevormd.

Van traditioneel naaien en snijden tot RLP-printen en vormen uit één stuk: het ontwerpen van tassen betreedt mogelijk een nieuw tijdperk.

• Volgend bericht

  Nieuwe rugzakken met ruggengraatondersteuning gelanceerd!